Zamiast ilustracji:
Na Salonie dał znać o sobie "pytacz", czyli użytkownik, który pyta i uzależnia swoje wnioski od odpowiedzi, które uzyska na swoje pytania sformułowane w notce "Księżycowy problem".
Ciekawa postawa, ale osobnik ten nie wziął pod uwagę pewnej specyfiki Salonu, polegającej na tym, że odpowiedzi może udzielić miernota, tuman, albo debil, czym wypaczy wnioski jakie on sformułuje.
Już pierwsze komentarze zamieszczone pod jego notką świadczą o tym, że moje przewidywania są prawdziwe.
Zajmę się jednym komentatorem, żeby udowodnić swoją tezę. Niejaki "unukalhai", uważający siebie za specjalistę od spraw kosmicznych i innych religijnych, twierdzi że:
#Siła ciążenia jest na powierzchni Księzyca ok. szęściokrotnie mniejsza niż na powierzchni Ziemi#
Nie mogłem się powstrzymać i zadałem pytania pomocnicze:
#Skąd wiesz, że na całej powierzchni? Czy masa Księżyca rozkłada się równo po całej objętości?#
Na drugie pytanie nie odpowiedział, ale za to na pierwsze otrzymałem wielce inteligentną i rozwiniętą odpowiedź:
#Wiem. A skąd wiem nie powiem.#
No to się udław, a jak mówiliśmy w młodości – "zabieraj swoje zabawki i wynocha z piaskownicy".
Dałem jemu szansę na zreflektowanie się i zadałem jeszcze dwa pytania:
#A wiesz dlaczego Księżyc nie obraca się względem Ziemi? To może coś powiesz na temat dwóch ciekawych miejsc pod powierzchnią Księżyca?#[dzisiaj już wiemy, że jest ich więcej]
Jak na razie milczy. Ciekawe kto będzie pierwszy. On, odpowiadając na te pytania, czy ja, rozmieszczając tą notkę.
Wróćmy jednak do pytań, które pojawiły się w notce i do celu, jakim kierował się autor, zadając te pytania.
Życie na Księżycu, to przyszłość czy fikcja? – zastanawia się autor.
Z jednej strony autor jest przekonany, że Księżyc to wspaniała platforma startowa dla eksploracji Kosmosu, z drugiej zaś obawia się, że mała grawitacja, działająca destrukcyjnie na organizm ludzi, nie pozwoli ludziom założyć na Księżycu kolonie (wioski), w których ludzie mogliby żyć na tyle długo, żeby mieć czas na organizację wypraw międzyplanetarnych.
O jednym zapomniał. Czy na powierzchni Księżyca, czy pod jego powierzchnią, ludzie muszą dysponować technologiami pozwalającymi im przeżyć dłużej niż biblijne 40 dni.
Dla prostoty "eksperymentu" uprościmy jednak warunki i przyjmiemy, że takie technologie już są w dyspozycji naszej cywilizacji. Zajmiemy się tylko grawitacją.
Autor notki o Księżycu nawet nie zdaje sobie sprawy z tego, jaką puszkę Pandory otworzył.
Pod powierzchnią Księżyca dzieją się rzeczy, które OBALAJĄ OTW Einsteina!!!
W 1996 roku, dzięki programowi Lunar Orbiter odkryto Maskony, które można badać dzięki precyzyjnym pomiarom orbit sztucznych satelitów, ponieważ tworzą one nieregularności w polu grawitacyjnym Księżyca, a te powodują zaburzenia w ruchu jego satelit.
Gdyby grawitacja była ugięciem przestrzeni, to takie zaburzenia nie mogłyby mieć miejsca!
Te właśnie maskony, oraz to, że ciało neutronowe, będące jądrem Księżyca jest zmieszczone pod jego powierzchnię dokładnie między dwoma maskonami i po prostej między Ziemią a Księżycem odpowiada za to, że Księżyc jest odwrócony do Ziemi tylko jedną stroną i nie wiruje.
Szanowny autorze tekstu "Księżycowy problem".
Nie czekaj na odpowiedzi miernot. Zastanów się sam nad tym, czy nieregularność rozmieszczenia mas może wpływać na nieregularność oddziaływania grawitacyjnego, a jeżeli dojdziesz do wniosku, że tak, to czy zagłębiając się po prostej łączącej jądro Księżyca z jądrem Ziemi odczujesz większą grawitację.
Pytaj, jeśli czegoś nie zrozumiesz.
